|
|
|
Długości granic Polski z innymi krajami Polska graniczy z siedmioma państwami (w nawiasie długość granicy z tym państwem)
Długość granicy morskiej wynosi 440 km (długość wybrzeża morskiego Bałtyku wynosi 770 km). Całkowita długość granic wynosi 3511 km.
Powierzchnia i ukształtowanie terenu
Mapa hipsometryczna Polski Powierzchnia Polski wynosi 322 575 km², w tym: obszar lądowy (wraz z wodami śródlądowymi) – 311 889 km², morskie wody wewnętrzne – 2004 km², morze terytorialne – 8682 km². W Europie większą powierzchnię mają : Rosja, Ukraina, Francja, Hiszpania, Szwecja, Niemcy, Finlandia i Norwegia. Ponieważ w Polsce zdecydowanie przeważają tereny nizinne (poniżej 200 m n.p.m.), zajmujące aż 75% powierzchni kraju, średnia wysokość wynosi tylko 173 m n.p.m. Niziny występują na północy i w centrum, natomiast obszary górskie i wyżynne na południu. Rzeżba Polski jest typowa dla całego kontynentu europejskiego. Teren Polski pochyla się z południa ku północnemu-zachodowi. Wysokość nie maleje jednak stopniowo, lecz skokowo, tzn. na przemian występują krainy niżej i wyżej wzniesione, które układają się jakby pasami, ciągnącymi się z zachodu na wschód. Zaczynając od południa, wyróżnia się następujące pasy: gór, kotlin, wyżyn, nizin środkowopolskich, pojezierzy i pobrzeży. Punkty najniższy i najwyższy znajdują się na przeciwległych krańcach kraju. Najniższy położony jest na wysokości 1,8 m p.p.m., niedaleko miejscowości Raczki Elbląskie na Żuławach Wiślanych. Najwyższym są Rysy w Tatrach, których wierzchołek sięga 2499 m n.p.m. W porównaniu z rekordami światowymi wielkości te nie są imponujące: najniżej położone miejsce na lądzie (tafla Morza Martwego) znajduje się o 416,2 m niżej, natomiast najwyższy szczyt (Mount Everest) wznosi się o 6349 m wyżej. |
